ارزیابی صفات بیوشیمیایی در برخی پایه‌های پسته تحت تنش شوری به‌منظور انتخاب پایه‌های متحمل

گیاهان هنگام مواجه شدن با انواع تنش‌های محیطی از سیستم آنتی‌اکسیدانی جهت مقابله با عوارض ناشی از تنش‌ استفاده می‌کنند. در این تحقیق به‌منظور بررسی اثر تنش شوری ناشی از افزایش کلرید سدیم بر سیستم آنتی‌اکسیدانی و برخی خصوصیات فیزیولوژیک دانهال‌های پسته (بادامی‌ریز زرند، قزوینی، سرخس، آتلانتیکا، UCB1 و دورگ‌های cv. BadamiRiz-e--Zarand × P. Integerrima ، Pistacia. vera، cv. Sharakhs× P. Integerrima P. vera P. atlantica Desf× P. Integerrima,) آزمایشی گلخانه‌ای به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در بستر کوکوپیت و پرلایت انجام‌شد. عوامل آزمایش شامل تنش شوری (صفر، 75، 150 و 225 میلی‌مولار) و پایه بودند. اعمال تنش در سال دوم به مدت نه هفته انجام گردید. در پایان آزمایش برخی خصوصیات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی دانهال‌ها اندازه‌گیری شدند. نتایج نشان داد که با افزایش سطح شوری، سطح برگ و کلروفیل کل در گیاهان مورد مطالعه کاهش یافتند. پایه آتلانتیکا بیشترین و پایه بادامی‌ریز زرند کمترین کاهش را در این خصوص نشان دادند. همچنین با افزایش سطح شوری، میزان پرولین برگ، فنول کل و فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان افزایش یافتند. بیشترین افزایش فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان در دورگ بادامی‌ریز زرند× اینتگریما، پایه‌های بادامی‌ریز زرند و قزوینی مشاهده شد. با توجه به نتایج این پژوهش به نظر می‌رسد دورگ بادامی‌ریز زرند× اینتگریما، پایه‌های بادامی‌ریز زرند و قزوینی توانایی بیشتری در حفظ پروتئین‌های برگ داشته و تحمل بالاتری نسبت به تنش شوری دارند.